‘शेतीची सुरुवात मानवी संस्कृतीत महिलांनी केली. पुरुष शिकारीसाठी बाहेर जात, त्या वेळी महिलांनी स्थानिक पर्यावरणातून बिया गोळा केल्या. त्या लावल्या आणि त्यांची वाढ करण्यास सुरुवात केली. त्यांनीच त्यामधून शेतीविज्ञान विकसित केले. जगभर शेतात काम करणाऱ्यांमध्ये महिलांचा प्रामुख्याने समावेश आहे’... प्रसिद्ध शेतीतज्ज्ञ स्वामिनाथन यांनी ही मते ठामपणे व वेळोवेळी मांडली आहेत. शेतीची सुरुवात महिलांनी केली असे जगभरही मानले जाते.

एक मराठमोळी दातांची डॉक्टर, तिची प्रॅक्टिस सांभाळून चक्क केटरिंगचा व्यवसाय करते! आणि तोही या श्रेणीतील प्रतिष्ठीत उद्योगपतींच्या घरून तिच्या पदार्थांना मागणी येते! डॉक्टरकी आणि केटरिंग हे व्यवसाय दोन टोकांवर तितक्याच समर्थपणे पेलणाऱ्या त्या जिगरबाज स्त्रीचे नाव यशोधरा धनंजय पेंडसे ऊर्फ यशो असे आहे. ती मूळची कोल्हापूरची. आई संगीत विषय घेऊन एम.ए. झालेली, वडील यशस्वी वकील, आजोबा(आईचे वडील) कोल्हापुरातील पहिले एम.डी., एक पणजोबा बॅरिस्टर केशवराव देशपांडे हे गांधीजींचे अनुयायी- त्यांनी त्यांच्या वकिलीवर देशासाठी पाणी सोडले होते. दुसरे पणजोबा वामनराव पाटकर बडोदा संस्थानाचे सरन्यायाधीश... ही गाडी अशीच पुढे-पुढे (आणि मागे मागेही) जात राहिली.

अरुणा अशोक भट यांना उद्योगसौदामिनीच म्हणता येईल. साधीसुधी गृहिणी ते बड्या दोन कंपन्यांची संचालक असा त्यांचा जीवन प्रवास आहे. त्या 'भट ग्रूप'च्या संचालिका म्‍हणून कार्यरत आहेत.

अरुणा पूर्वाश्रमीच्या अरुणा हर्डीकर. त्यांचे कुटुंब नाशिक जवळच्या देवळालीचे. वडील सरकारी नोकरीत होते. त्यांच्या वारंवार बदल्या होत. पुढे ते कुटुंब पुण्यात आले आणि तेथेच स्थिरावले. अरुणा तेव्हा चौथीत शिकत होत्या. त्यांचे विद्यालयीन शिक्षण ‘अहिल्यादेवी शाळे’त तर पुढील शिक्षण ‘आबासाहेब गरवारे महाविद्यालया’त झाले, अरुणा यांना तीन बहिणी. त्यांचे लग्नापर्यंतचे आयुष्य साधेसोपे, बिना गुंतागुंतीचे होते.

अरूणा महाविद्यालयीन शिक्षण पूर्ण झाल्यावर अशोक भट यांच्याशी विवाहबद्ध झाल्या. हर्डीकर आणि भट कुटुंब एकाच वाड्यात राहत असे. तेथेच अरुणा आणि अशोक भट यांचे प्रेमसंबंध जुळले. भट यांच्‍या ‘केप्र फुड्स’ या व्यवसायाची सुरुवात त्‍याच वास्तूत झाली.

गौरी चितळे माहेरच्या स्मिता लोंढे! त्यांचे शिक्षण दहावी पास, एवढेच. त्यांनी आईवडिलांना आर्थिक मदत म्हणून नर्सिंगचा कोर्स पूर्ण करून हॉस्पिटलमध्ये नोकरी स्वीकारली. त्यांचे गाव सुधागड तालुक्यात आहे. त्या खेडेगावातून खोपोली येथे नोकरीसाठी ये-जा करत असत. त्यांनी सज्ञान होण्याआधीच घराची थोडी जबाबदारी खांद्यावर घेतली. त्यांच्या क्षमता आणि जिद्द दोन्ही गुणांत आत्मनिर्भरतेचे बीज आहे. त्‍या गुणांच्‍या बळावरच त्‍यांनी स्‍वतःच्‍या उद्योगाची सुरूवात केली.