वेत्त्ये हे रत्नागिरी जिल्ह्याच्या राजापूर तालुक्यातील सागरकिनारी वसलेले छोटेसे गाव. आडिवरे गावाचे उपनगर म्हणावे असे. त्या गावाला श्रीदेवी महाकालीचे माहेरघर म्हणून ओळखले जाते. आडिवरे येथील महाकाली देवीच्या मानपानामुळे वेत्त्ये गावाला ते स्थान लाभले आहे. वेत्त्ये हे गाव स्वतंत्रपणे निसर्गाची देणगी आहे. तसा स्वच्छ, मनमोहक आणि रमणीय समुद्रकिनारा अन्यत्र सहज पाहण्यास मिळणार नाही, कारण वेत्त्ये आहे आडगाव. पर्यटक आणि निसर्गप्रेमी यांच्या नजरेपासून दूर राहिलेले. तिन्ही बाजूंला भारदस्त असे डोंगर व एका बाजूने फेसाळणारा समुद्र ... आणि त्याच्या बाजूला वाळूच्या छोट्या डोंगरानजीक विसावलेली टुमदार घरे. त्या डोंगरावर पावसाळ्यात सौंदर्याची अधिकची भर पडली जाते. धार्मिक पर्यटनस्थळ म्हणून ते गाव अलिकडे प्रकाशझोतात येत आहे.

सुनील नारकर हे अमेरिकेत उद्योजक म्हणून सुस्थापित आहेत. त्यांनी तेथील टीव्हीवर मॉडेल, अँकर म्हणून लौकिक मिळवला आहे. त्यांनी चित्रपट अभिनेता, निर्माता-दिग्दर्शक म्हणूनही लक्षवेधी चित्रपटांची व लघुपटांची निर्मिती केली आहे.

नारकर हे मूळ राजापूर तालुक्यातील पडवे गावचे. ते अमेरिकेत स्थायिक असले तरी गावी मुलाबाळांसह अधूनमधून येत-जात असतात. त्यांच्या मुलीचे नाव संजना तर मुलाचे नाव श्री. संजना व श्री एका उन्हाळ्याच्या सुटीत गावी आले असता, एक गोष्ट संजनाच्या लक्षात आली, ती म्हणजे गावात केवळ त्यांच्याच घरच्या विहिरीला पाणी आहे व त्यामुळे गावकऱ्यांची तेथून पाणी नेण्यासाठी अखंड गर्दी असते. नारकरही त्यांना कधी अडवायचे नाहीत.

अमेरिकेत जन्मलेल्या, वाढलेल्या नारकरांच्या मुलांना त्यामागचे पाणीटंचाईचे, दुष्काळाचे वास्तव माहीत असण्याचे कारण नव्हते. स्थानिकांची पाण्यासाठी वणवण असे. त्यांनी त्यांच्या वडिलांना त्याबाबत विचारले असता नारकरांनी त्यांना पाणीटंचाईविषयी सांगितले. तेव्हा त्यांच्या मुलांनी त्यांना प्रश्न केला, की तुम्ही त्या लोकांना विहिरी बांधून देऊ शकत नाही का? तेव्हा नारकरांनी सांगितले, की त्यासाठी खूप पैसे हवेत ! त्यावर मुलांनी त्यांना विचारले, की ‘समजा, आम्ही तुम्हाला पैसे जमवून दिले तर तुम्ही कराल का विहिरींचे काम?’ त्यावर नारकरांनीही त्यांना सहजपणे होकार दिला.

'ऑर्गन' हे पाश्चात्य संगीतामध्ये सर्वात गुंतागुंतीचे आणि महत्वाचे एक वाद्य. दिसायला सर्वसाधारण आपल्या पायपेटीसारखेच, पण तंत्रज्ञान आणि बांधणी वेगळी असल्याने अधिक नादमाधुर्य निर्माण करणारे. इंग्रज राजवटीत भारतातील चर्चमध्ये वाजवण्यात येणाऱ्या या सुरेल वाद्याचा बालगंधर्व, गोविंदराव टेंबे यांसारख्या दिग्गजांनी त्‍यांच्‍या संगीत नाटकांमध्ये वापर करून त्याला न्याय दिला. त्‍या वाद्यानेही स्‍वतःच्‍या सुरेल स्‍वरांच्‍या साथीने भारतीय संगीताचा अप्रतिम नमुना सादर केला. त्‍या वाद्याच्या जादुई आविष्काराने जगाला भुरळ घातली होती. परंतु इलेक्ट्रॉनिक्सच्या क्रांतीमुळे त्याचे उत्पादन पूर्णपणे थांबले. त्याच्या निर्मितीचे तंत्र आणि वाजवण्याची कला नवीन पिढीला अवगत नसल्यामुळे वापरात असलेले ऑर्गनही अडगळीत जाऊन पडले. ऑर्गन काळाच्या ओघात नामशेष होऊ लागले. मात्र त्‍या गुणी वाद्याचे असे लुप्त होणे कोकणातील खेडेगावात राहणा-या एका सुज्ञ संगीतकाराला मान्य नव्हते. त्याने ऑर्गनच्या नवनिर्मितीचा ध्यास घेतला. त्या अवलियाचे नाव आहे उमाशंकर उर्फ बाळ दाते.